(ตอนที่ ๔) บทที่ ๑ การเดินทาง

บทที่ ๑ การเดินทาง (กิเลสมูล ๓ ดุจ ๓ ปีศาจ)

ดูโน่นแน่ะ พระถังซัมจั๋งนั่งบนหลังม้าพระราชทาน กำลังดุ่มไปตามทางสู่ป่าใหญ่ เช้าตรู่ของวันแรกของการเดินทางนี้ มีหมอกลงจัดสองข้างทาง พระถังซัมจั๋งจึงเดินวนเวียนหลงทางไปถึงภูเขาซังขี้ซัว(สองแพร่ง) และทันใดนั้น พื้นดินก็พลันยุบฮวบลง พร้อมด้วยเสียงหัวเราะดังก้องป่าของปีศาจเสืออิ๊มเจียงกุนท่วนหม้ออ๋อง เพราะมันสะใจที่จะได้กินเนื้อพระภิกษุผู้อุตริคิดจะไปไซที

พระถังอกสั่นขวัญหาย เมื่อปีศาจตะโกนเรียกเพื่อนอีกสองตน คือ ปีศาจหมีซัวกุนอ๋องและปีศาจควายดำเต็กชู้ลืออ๋องดังขรมเพื่อให้มากินเลี้ยงกัน





รูป : แหม สนุกจริงครับ น่าหวาดเสียว พระถังซัมจั๋งผจญปีศาจทั้ง ๓ ตั้งแต่วันเริ่มออกเดินทางไปอินเดียทีเดียว 

โหงว : นี่แน่ ถ้าหากเจ้ามีจิตเลื่อนลอยมาอยู่ที่รสสนุกของเรื่องราวภูตผีชั้นเปลือกเหล่านี้ เจ้าจะพลาดจากสาระ

รูป : สาระของไซอิ๋วก็อยู่ตรงสนุกนี่ พระถังผจญผี โกหกมดเท็จไปตลอดทาง จนถึงอินเดียมิใช่หรือ ?

โหงว : เจ้าเซ่อ มองเข้าไปในใจของเจ้าที่นี่และเดี๋ยวนี้ ก็จะพบพระถังซัมจั๋งกำลังหล่นลงในหล่มปีศาจ

รูป : ผมไม่เข้าใจท่านเลย พระถังก็พระถัง จะเกี่ยวอะไรกับผมเล่า ?

โหงว : จงลืมพระถังทางกายภาพเสีย ลองเดาดูซิว่า ๓ ปีศาจคืออะไรแน่ ?

นาม : ผมใช้หลักปริยัติเดาก็ได้ว่า คือ มิจฉาทิฏฐิทั้ง ๓ คือ อุจเฉททิฏฐิ ความเห็นว่าขาดสูญ ตายแล้วไม่เกิดนี่คือปีศาจเสือ สัสสตทิฏฐิ ความเห็นว่าทุกอย่างเที่ยง ตายแล้วเกิด นี่ไม่ใช่ปีศาจหมีรึ และ นัตถิกทิฏฐิ ความเห็นว่าบุญ-บาป ไม่มี นี่ปีศาจควายดำ พระถังตอนออกเดินทางใหม่ๆ ไปอินเดียมีมิจฉาทิฏฐิ ๓ ใช่ใหม ?

โหงว : เอาอีกแล้ว... ไม่มีพระถังและไม่มีอินเดีย พอเริ่ม "ออกเดินทาง" ก็พบกิเลสมูลทั้ง ๓ อย่างคาดไม่ถึง มิใช่มิจฉาทิฏฐิ ๓ ดอก ชีวิตโดยทั่วไปนั้นดูคล้ายๆ จะไม่มีกิเลส ครั้นหันมาศรัทธาใน "การเดินทาง" ในภายในจึงได้เห็น และดังนั้นเราจึงแต่งว่า วันเริ่มออกเดินทางก็พลันหล่นโครมลงในหล่มปีศาจ คือ ราคมูล อุปมาด้วยหล่มของปีศาจเสืออิ๊มเจียวกุนท่วนหม้ออ๋อง ซึ่งมันมีสหายปีศาจอีก ๒ คือ โลภมูล อุปมาด้วยปีศาจหมีซัวกุนอ๋อง และ โมหมูล ปีศาจควายดำ เต็กชู้สืออ๋อง กิเลสมูลที่ไม่เคยคาดคิดว่า พิษสงมันจะมากมายเพียงนี้

รูป : ก็แล้วภูเขาซังขี้ซัว หมายถึงอะไรเล่าครับ ?

โหงว :ซังขี้ซัว คือ ภูเขาสองง่าม

รูป : ผมเข้าใจแล้ว คือว่าชีวิตที่ตัดสินใจมุ่งต่อความหลุดพ้น ครั้นได้ผจญกิเลสมูลก็ท้อใจ เกิดลังเลต่อการละกิเลส โลเลว่าจะไปหรือไม่ไปดี นี่เองคือภูเขาสองง่าม

โหงว : เจ้านี้ค่อยฉลาดขึ้นบ้าง 

รูป : ขอได้โปรดเล่าต่อไปครับท่าน ผมเคยรู้ประวัติของพระถังซัมจั๋งจาริกไปตามเส้นทางสายใหม ไม่นึกว่ายังมีเกร็ดย่อย แต่งโกหกให้สนุกขึ้นอีกเยอะ

โหงว : ดูเหมือนเจ้าจะเลื่อนลอยอีกแล้ว จึงหาว่า ไซอิ๋ว เป็นเรื่องโกหก คนอื่นเขาเขียนประวัติพระถังซัมจั๋งไปอินเดียทางกายภาพ เราเองเขียนประวัติการเดินทางฝ่ายจิตวิญญาณของทุก ๆ คน และจงฟังโศลกของเรา

"มิใช่พระถังผจญ..........ผีบนเส้นทางสายไหม
แต่บนหนทางสายใจ.....จึงได้พบพระพุทธะ
ลึกนักชักฉงนคนว่า.......แต่งบ้าห้าร้อยสวะ
พระถังทั้งพร้อมคณะ......เงอะงะในใจเจ้าเอง"

นาม : ท่านครับ ได้โปรดเล่าต่อว่า พระถังรอดจากหล่มปีศาจทั้ง ๓ อย่างไรกัน ?

โหงว : ถ้าเจ้ายังสนใจจะฟัง ก็จงทำในใจให้ดี เราจะเล่าต่อให้ฟังในบทถัดไป


(จบบทที่ ๑ โปรดติดตามตอนต่อไป)