หน้าเว็บ

วันอังคารที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560

(ตอนที่ ๒๘) บทที่ ๒๕ ธรรมวิวาห์ - ธรรมนันทิ

บทที่ ๒๕
ธรรมวิวาห์ - ธรรมนันทิ


ครั้นรุ่งเช้า ศิษย์และอาจารย์ลายายเฒ่ามุ่งหน้าเดินทางสู่เมืองไซเหลียงก๊ก ที่มีแต่หญิงสาวล้วน นางพญาไซเหลียงก๊กทราบข่าวการมาของน้องยาเธอแห่งแผ่นดินไต้ถังก็เกิดกระสัน ใคร่จะได้พระถังเป็นสวามี ส่วนสานุศิษย์นั้น พระนางวางแผนที่จะฆ่าเสีย เพราะเห้งเจีย โป้ยก่ายและซัวเจ๋งนั้นดูหยาบคายและเป็นก้างขวางคอพระนาง

ฝ่ายเห้งเจียก็หยั่งทราบแผนการนั้นแล้ว ก็ออกอุบายให้พระถังซัมจั๋งยอมเข้าสู่พิธีวิวาห์ เพื่อจะได้หนังสือผ่านเมืองโดยง่าย พระถังมิรู้จะทำประการใดก็จำยอม นางพญาก็ยินดียิ่งนัก จัดงานเลี้ยงฉลองใหญ่โต พร้อมทั้งยอมประทับตราหนังสือผ่านเมืองให้แก่สานุศิษย์ทั้งสาม แล้วเร่งให้ไปเสีย

พระถังซัมจั๋งก็ทำทีออกมาส่งสานุศิษย์ที่ประตูเมือง ฝ่ายนางพญาไม่ไว้ใจก็ตามออกมาด้วย โดยพระราชรถ ครั้นพ้นประตูเมืองแล้ว พระถังก็ลงจากรถถวายพระพรลา นางพญาก็เร่งให้สาวสนมรีบจับตัวไว้ให้ได้ โป้ยก่ายเห็นดังนั้นก็ร้องตวาดก้องขึ้น จนนางสนมกำนัลเหล่านั้นล้มสลบลงหมดสิ้น

ทันใดนั้น.........







รูป :(หัวเราะ) เมืองแม่ม่าย

นาม : พระได้เมีย

รูป :โอ๊ย...ละเหี่ยนรก ?

โหงว :อย่าตกใจเลย

รูป :เร่งเฉลยอาจารย์

โหงว : ธรรมกาโม ธรรมราคะ ธรรมนันทิ ใคร่ในธรรม ซับย้อมอยู่ด้วยธรรม เพลิดเพลินในธรรม นี่คือธรรมวิวาห์ ที่ชีวิตต้องประดิษฐานจิตลงช่วงหนึ่งจึงจะผ่านต่อไปได้

รูป :พระถังไม่เต็มใจนี่...

นาม : ขันติไม่ชอบที่จะย้ำให้จิตติดธรรมะ แต่ปัญญารู้ ว่าแม้ธรรมะก็ต้องละในที่สุด

รูป :โป้ยก่ายร้องตวาดสาวสนมกำนัลเล่า

นาม : ...?

โหงว :...ทันใดนั้น ! 


(จบบทที่ ๒๕ โปรดติดตามตอนต่อไป...)






** คัดจาก "เดินทางไกลกับไซอิ๋ว" โดย "เขมานันทะ" หน้า ๑๓๑ - ๑๓๓ )

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น