ศิษย์และอาจารย์ขึ้นฝั่งแล้ว ก็บ่ายหน้าไปตามทาง แลไปข้างหน้า เห็นศาลเจ้าประหลาดขวางทางอยู่ ขณะที่รีรอกันอยู่ได้มีตาเฒ่าผมขาวโพลนโผล่หน้าออกมากล่าวต้อนรับ ครั้นสนิทคุ้นกันแล้ว ตาเฒ่าจำแลงก็ถวายเครื่องอานม้า พร้อมทั้งไม่เรียวถักด้วยเอ็นเสือสำหรับเฆี่ยนบังคับม้า กับธูปหอมอย่างดีแก่พระถังซัมจั๋ง ฝ่ายเห้งเจียเห็นแล้วหัวเราะเยาะ ของขวัญเล็กน้อยจากตาเฒ่า
ตาเฒ่า ( สิงห์พาหนะของกวนอิมจำแลงมา ) มอบของวิเศษตามคำสั่งของกวนอิมแล้วก็อันตรธานหายไป
โหงว : เอ้า เจ้าทั้งสองลองทายปริศนาตอนนี้ดูที เครื่องอานม้า ไม้เรียวถักด้วยเอ็นเสือ ธูปหอมอย่างดี คืออะไร
นาม : ?
รูป : พุทโธ่ ...อาจารย์หลอกให้คิดปวดหัวเล่นไปได้ เล่าต่อเถอะน่า
โหงว : จำเป็นที่จะต้องรู้ปริศนาตอนนี้อยู่บ้างเหมือนกัน เพื่อว่า "ม้าขาวของเจ้าทั้งสองจะได้นำชีวิตไปสะดวกสบายขึ้น"
นาม : อาจารย์ช่วยเฉลย
รูป : มัวเล่นท่าอยู่นั่นแหละ เดี๋ยวเลิกฟังเสียหรอก
โหงว : ดังความในตอนต้นว่า ยอดสุดของวิปัสนากัมมัฏฐานนั้น คือ การเห็นแจ้งต่อไตรลักษณ์(อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ) แต่ยังมีกัมมัฏฐานอีกชนิดหนึ่งที่เป็นเครื่องประคับประคอง ได้แก่ หมวดอนุสสติ เช่น มรณัสสติ เป็นต้น ซึ่งอุปมาด้วยเครื่องอานม้า ให้ขี่ม้าสะดวกขึ้น วิริยะจะเป็นไปอย่างสะดวก ไม่ทุลักทุเล
นาม : อาจารย์ ถ้าเช่นนั้นผมทายต่อไปได้แล้วว่า ไม้เรียวถักด้วยเอ็นเสือ กับธูปหอมอย่างดี คืออุบายวิธี ๒ อย่าง ในการประคับประคองใจ คือ
๑. นิคคหะ ข่มกำลังเมื่อฟุ้ง นี่คือไม้เรียวถักด้วยเอ็นเสือ เพราะเอ็นเสือนั้นม้ากลัวลาน
๒. ปัคคหะ ล่อเมื่อห่อเหี่ยว ให้หวังสุขอันไพบูลย์ในวันหน้า นี่คือธูปหอมอย่างดี
ด้วย ๒ วิธีต่างวาระของการงานนี้ วิริยะ(ม้าขาว) ของชีวิต จะเป็นไปได้ด้วยดี
โหงว : เจ้าฉลาดมากขึ้นแล้วซิ...
รูป : ว้า ...ผมต้องการฟังนิทาน มาพูดธรรมมะธัมโมกันอยู่ได้ เรื่องนั้นต้องไปพูดกันในวัดโน่น
นาม : เอ ทำไมเห้งเจียมันถึงหัวเราะเยาะของ ๒ สิ่งนี้เล่าครับ ?
โหงว : ทำไม ? ปัญญานั้นมันมักดูถูก ละเลยของเล็กน้อยไม่ใช่หรือ แต่ว่านี้เป็นวิธีของโพธิสัตวยานดังนั้น สิงห์พาหนะของกวนอิมจึงแปลงมาให้ของขวัญ ทางของโพธิสัตว์ต้องสมบูรณ์ไปด้วยธรรมทุกหมวด สมบูรณ์แบบซี ...
รูป : อ้าว เล่าต่อเสียทีซิ
โหงว : ถ้าเจ้าอยากรู้เรื่องต่อไป ตอนพระถังผจญปีศาจร้าย ซึ่งบางทีปีศาจนั้นอยู่ที่ตัวของเจ้าละก้อ จงตั้งใจฟังให้ดีสักหน่อยนะ
**คัดจาก "เดินทางไกลกับไซอิ๋ว" โดย "เขมานันทะ" หน้า ๒๓ - ๒๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น