พระไตรปิฎกฉบับแท้
พระถังและสานุศิษย์มุ่งเดินขึ้นสู่เขาเล่งซัว ผ่านประตูที่มีเทพเจ้าเฝ้ารักษาอยู่เป็นชั้น ๆ ในที่สุดก็ได้มาหมอบเฝ้าอยู่หน้าพระพักตร์พระยูไล อันแวดล้อมด้วยปวงเทพบุตร และหมู่พระอรหันตสาวกทั้งหลาย
พระยูไลทรงทักทายทั้งพระถังและศิษย์แล้ว พระถังก็ทูลถวายหนังสือเดินทาง พร้อมทั้งแจ้งความประสงค์ของพระเจ้าถังไทจงที่จะทูลอาราธนาพระไตรปิฎกไปประกาศ ณ ประเทศจีน
พระยูไลจึงรับสั่งให้พระออนั้น(อานนท์) กับพระมหากัสสปะ นำพระถังไปชมหอพระไตรปิฎก อันมีพระคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ ถึง ๕,๐๐๐ กว่าเล่ม พระอานนท์กับพระมหากัสสปะ ก็ช่วยกันขนคัมภีร์ออกมามอบให้พระถังซัมจั๋ง ทั้งเห้งเจีย โป้ยก่าย ซัวเจ๋งต่างก็ช่วยกันห่อมัดแล้ว บรรทุกบนหลังม้าขาว ที่เหลือจากนั้นโป้ยก่ายกับซัวเจ๋งยกใส่หาบ หาบหามกันมากราบนมัสการลาพระยูไลแล้ว ทั้งอาจารย์และศิษย์ก็พากันลงจากเขาเล่งซัว หมายตาทิศบูรพา อันเป็นที่ตั้งเมืองไต้ถังแผ่นดินจีน
ฝ่ายพระพุทธเจ้าเยียนเต็ง (ทีปังกร) อันเป็นพระพุทธเจ้าในอดีตกาลนานไกล ได้รับสั่งให้พระเถระชื่อ แปะฮุย บันดาลพายุให้เกิดด้วยกำลังฤทธิ์ และพัดแรงจนพระไตรปิฎกที่พระถังกำลังนำลงจากเขาเล่งซัวนั้นกระจัดกระจายออก เพื่อจะให้พระถังรับรู้อะไรบางอย่าง
พระถังและศิษย์ต่างวางหาบช่วยกันเก็บพระไตรปิฎกอันทรงค่า เห้งเจียลองเปิดดูจึงเห็นว่า พระคัมภีร์ทั้งหมดนั้นไม่มีตัวหนังสือเลย เป็นกระดาษเปล่า ๆ ทั้งสิ้น
พระถังซัมจั๋งเห็นเช่นนั้น ก็ถอนใจใหญ่ ว่าเห็นจะไม่มีวาสนา ได้นำพระไตรปิฎกกลับเมืองจีนเสียแล้ว ส่วนเห้งเจียให้ความเห็นว่า เห็นทีพระอานนท์กับพระมหากัสสปะจะกลั่นแกล้งเพราะไม่มีของไปกำนัลเป็นสินบนแก่ท่านเลย ว่าแล้วทั้งศิษย์และอาจารย์ก็แบกคัมภีร์ย้อนกลับขึ้นไปหมอบเฝ้าแทบพระบาทพระยูไล แล้วทูลเรื่องราวให้ฟัง
พระยูไลจึงตรัสกับพระถังว่า "คัมภีร์ปิฎกที่ไม่มีอักษร นั่นแหละเป็นฉบับแท้ และวิเศษที่สุด"
พระถังรับฟังแล้วก็เข้าใจความ
ครั้นพระยูไลทรงเห็นว่าพระถังเข้าใจแล้ว จึงรับสั่งให้พระอานนท์กับพระมหากัสสปะ จัดพระไตรปิฎกฉบับที่มีตัวอักษร มามอบให้แก่พระถัง ด้วยหวังว่าเมื่อไปถึงเมืองจีนแล้ว จะมีคนเข้าใจพระคัมภีร์ที่ว่างตัวอักษรได้บ้าง
พระถังซัมจั๋งรับพระไตรปิฎกฉบับมีอักษรแล้วก็มอบบาตรให้แก่พระอานนท์ เป็นของกำนัลในธรรม แล้วกลับมากราบทูลลาพระยูไล พระยูไลรับสั่งกำชับว่า "หากผู้ใดไม่กินเจ และไม่มีศีลบริสุทธิ์แล้ว อย่าให้ผู้นั้นเปิดคัมภีร์ของตถาคตเลยทีเดียว"
ฝ่ายพระโพธิสัตว์กวนอิมเห็นการสำเร็จตามหวังเช่นนั้นแล้ว ก็กราบทูลรายงานให้พระเซ็กเกียมองนีฮุดโจ๊ว(ศากยมุนีพุทโธ)ทราบ พระยูไลเจ้าจึงรับสั่งให้ท้าวกิมกังทั้ง ๘ (เทพเจ้าผู้รักษาทิศ) นำพระถังไปส่งยังเมืองไต้ถัง ท้าวกิมกังทั้ง ๘ รับคำสั่งแล้วก็แสดงฤทธิ์อุ้มพระถังและศิษย์ รวมทั้งม้าขาวบรรทุกพระไตรปิฎก เหาะลิ่วขึ้นฟ้ามุ่งไปแผ่นดินไต้ถัง
รูป : (หัวเราะ) พระตรีปิฎก ไฉนโกหก ว่างตัวอักษร
กระดาษเปล่า ๆ หลอกให้หาบคอน พระธรรมคำสอน ซ่อนอยู่แห่งใด ?
นาม : คัมภีร์วิเศษ ใครช่างสังเกต ซ่อนในหทัย
คือสุญญตา อักขราไร จะกล่าวถึงให้ ถูกต้องเล่าหนา
โหงว : บาลีสันสกฤต ยิ่งพูดยิ่งผิด นั่นเพียงภาษา
รูป : ยิ่งลอกยิ่งเลอะ เปรอะไปทั้งหน้า ยิ่งเรียนยิ่งตา - มืดคลุ้มคลุมเครือ...
นาม : แปดหมื่นสี่พัน พระธรรมขันธุ์ สรุปลงเหลือ
แต่สุญญตา ปริศนาเมื่อ พระถังนั่งเรือ ท้องพรุนสุญญัง
โหงว :ว่างตัวว่างตน ว่างคนว่างสัตว์ ว่างวัฏฏ์ว่างหวัง
ว่างสุขว่างโศก ว่างโลกว่างชัง ว่างรักว่างทั้ง - โกรธเกลียดเบียดเบียน
รูป : ปิฎกห้าพัน อักขระอนันต์ นั่นท่านเวียนเขียน
แต่สุญญตา อุตส่าห์พากเพียร ไว้ให้เราเรียน ขจัดตัวตน
นาม : ใจดุจกระดาษ บริสุทธิ์สะอาด ปราศจากหมองหม่น
คือกระดาษเปล่า ใยเล่าฉงน ยั่นคือยุบล แยบยลคัมภีร์
โหงว : รู้เล่ห์ภาษา เห็นสุญญตา แจ่มจ้าทีนี้
จึงเปิดตำรับ ฉบับอักษรศรี แจ่มจ้าบาลี สันสกฤตปริยาย
รูป : ไฉนพระอานนท์ ยังกินสินบน "บาตรเดียว" ใจหาย
โหงว : กินวันละบาตร ร่ำรวยประหลาด ยิ่งคิดยิ่งขัน ...
บาตรแลกปิฎก ตลกอยู่ครัน กินเกินบาตรนั้น ยิ่งห่างปิฎกธรรม
นาม : ไฉนยูไล ท่านไม่ยอมให้ คนพวกใจดำ
ดูดเลือดเชือดเนื้อ เถือปีกฉีกม้าม พระองค์ทรงห้าม เปิดปิฎกเรียน ?
รูป : (หัวเราะ) คนมุ่งอามิส ลามกบัณฑิต จิตชั่วมัวเพียร
มุ่งจำคำสอน ซ่อนเลศเทศน์เวียน โฉบฉวัดเฉวียน...
โหงว : ขายบัตรไปสวรรค์ ...
รูป : พระถังกลับเมือง เห็นทีจบเรื่อง ไซอิ๋วเพียงนั้น
โหงว : พระถังคนดี ยังมีโทษทัณฑ์ ลืมถามความอัน เต่าฝากถามมา...!
* คัดจาก "เดินทางไกลกับไซอิ๋ว" โดย "เขมานันทะ" หน้า ๒๙๐ - ๒๙๔ )
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น